Powiedzieć, że Leyland J. Kirby i Vicky Bennett są producentami muzyki eksperymentalnej, to nic nie powiedzieć. Przedstawię dziś sylwetki obojga artystów, których dorobek bardzo cenię i uważam za pełen głębszej treści.
Ich przygoda rozpoczęła się formalnie już w 2018 roku, kiedy to Szymon, wokalista i gitarzysta, podczas rozmowy z Filipem wpadł na pomysł założenia zespołu i szukali wspólnie odpowiadającej nazwy.
Nigdy nie przepadałem za nu metalem i punk rockiem. Nie hajpowałem się ani Slipknotem, ani Kornem, ani także Limp Bizkit. Uważałem twórczość tych popularnych zespołów za mocno schematyczną i jazgotliwą, w przeciwieństwie do twórczości takich grup, jak Tortoise, Tarwater czy To Rococo Rot. Lubiłem i dalej lubię stary francuski house, postrock, clicks & cuts i dub.
W ramach „Migotań” odbył się koncert trzech zagranicznych artystów muzyki elektronicznej: francuskiej producentki Malibu łączącej w swoich hipnotyzujących utworach elementy ambientu, dream popu i vintage trance, Robina Foxa, czerpiącego w swoich audiowizualnych kompozycjach także z trance’u lat 90 XX wieku, jak i dorobku pioniera sztuki chromasonicznej Stanisława Ostoi — Kotkowskiego Fox rozwija jego badania nad współdziałaniem światła i dźwięku korzystając w swoich występach z wysoko zaawansowanych technicznie projektorów laserowych. Trzecim z nich był Evian Christ.
W latach 2008-2013 europejska i amerykańska scena dubstepowa zaczęły się od siebie bardzo znacząco różnić. Gdy europejski dubstep brzmiał coraz bardziej mrocznie, tajemniczo i medytacyjnie, za sprawą m.in takich muzyków, jak Peverelist, Appleblim, Shackleton, Komonazmuk, Phaeleh czy Clubroot, w Stanach, dzięki takim artystom, jak Borgore i Skrillex, gatunek stał się bardziej rozrywkowy i komercyjny, a z czasem przerodził się w podgatunek nazwany brostep.
Sam Shackleton, lepiej znany pod pseudonimem Shackleton, to angielski producent muzyki elektronicznej i założyciel wytwórni płytowej Skull Disco. Przez lata brał udział w różnych projektach muzycznych, grając w zespołach punkowych jako nastolatek, a później występując w duecie tanecznym z Earlem Fontainelle (znamy jako Vengeance Tenfold). Po raz pierwszy zaczął produkować muzykę na komputerze w 2003 roku.
W latach 1998 – 2000 miałem, jako jeden z nielicznych obywateli tego kraju w tamtych czasach, telewizję kablową w swoim domu. Oczywiście, jako dziecku, nie pozwalano mi oglądać wszystkiego, jak leci, ale po odrobieniu lekcji mogłem oglądać wideoklipy. W ten sposób poznałem mnóstwo interesującej muzyki z zachodu. Moimi ulubionymi gwiazdami byli i były didżeje, didżejki oraz ludzie produkujący i wykonujący muzykę taneczno-elektroniczną. Moimi idolami byli między innymi Marusha, Westbam, Sven Vath i inni.
