o zakończeniu konfliktu zbrojnego prezydent Baszszar al-Asad popełnił ogromny błąd, nie dokonując żadnych reform w kraju. Partia Socjalistycznego Odrodzenia Arabskiego (BAAS) pozostała jedyną dominującą siłą w Syrii. Kryzys gospodarczy był ogromny, szerzyła się korupcja wśród urzędników i wojskowych oraz kwitł „czarny rynek”.
Tutaj pojawia się podobieństwo w położeniu bohatera Tanga i Bonapartego. Ten drugi również pochodził spoza elit społecznych. Wywodził się z Korsyki, która była nowym nabytkiem Francji.
Należy tutaj od razu odnieść się do potencjalnej obiekcji – w końcu to Hamas przetrzymuje zakładników, a więc najprostszym sposobem, aby ci wrócili do domu, nie jest pójście na ustępstwa przez rząd Izraela, tylko po prostu wypuszczenie ich przez Hamas. Odpowiedzialność moralna spoczywa na Hamasie, który wykorzystuje cywilną populację (i izraelską, i palestyńską) w celach militarnych, a nie na Izraelu, który stara się po prostu prowadzić wojnę, kiedy Hamas wrzuca cywili w środek walk
Na podstawie ostatnich trendów i sondaży postanowiliśmy opracować prognozę wyborczą. Chociaż jest to bardzo odważnym ruchem w obliczu obecnego stanu kampanii, która to szeroko opisywana jest jako stojąca na ostrzu noża. Spróbujemy jednak, na podstawie obecnie widocznych trendów, i dodatkowej analizy przewidzieć możliwy wynik wyborów w 2024 roku.
W kierunku Izraela wystrzelono ponad 200 rakiet balistycznych, które w większości zostały przechwycone przez izraelski system obrony powietrznej. Mimo to kilka rakiet zdołało przebić się przez Żelazną Kopułę i wyrządzić szkody. Jakie dokładnie, tego dowiemy się za jakiś czas, gdy dostępne będą pierwsze zdjęcia satelitarne zaatakowanych izraelskich obiektów wojskowych.
Czym różnimy się My od Nich? Oni to terroryści, My jesteśmy inni i moralnie lepsi, bo mamy szacunek do litery prawa, należytego procesu i nie wyznajemy polityki krwawej zemsty. Ten wyższy etyczny standard pozwala nam na pominięcie litery prawa, należytego procesu i na zaangażowanie się w politykę krwawej zemsty.
Z czystym sumieniem można powiedzieć, że wschodnia część szlaku jest całkiem przyjemna do jazdy zarówno pod względem przygotowania asfaltowej nawierzchni, jak i małych różnic wysokości. Kiedy jednak minie się Węgorzewo (północny kraniec szlaku), zaczyna się prawdziwe wyzwanie, które kończy się dopiero przed Mikołajkami.
Dobijałem się jeszcze mocniej, wewnętrzne rozedrganie nie pozwalało mi oderwać wzroku od widoku dziesiątek zmasakrowanych ciał. Myślę, że wtedy – 13 listopada 2015 roku – pierwszy raz poczułem, czym jest bezsenność, która towarzyszy mi do dziś.
Tego dnia przestałem wierzyć w ludzkość.
